Dit is een samenvatting van dit artikel op Voertaal.
Ingrid Glorie heeft het boek van Miet Ooms ‘Buurtaal’ gerecenseerd. Volgens haar, heeft ze als een Nederlandse redacteur soms moeite met artikels die haar vanuit België worden toegestuurd. Zij denkt dat het Belgische of zuidelijke Nederlands verschilt van haar Nederlandse of noordelijke Nederlands.
Het boek van Ooms dat als ondertitel “een praktische gids voor het Nederlands in België en Nederland” heeft, lijkt de verschillen goed te verklaren. Volgens Ooms hebben Nederlands-Nederlands en Belgisch-Nederlands dezelfde oorsprong. Toch heeft Vlaanderen twee keer, eens in de zestiende en ook in de negentiende eeuw de standaardtaaltrein gemist.
Tussen de jaren vijftig en tachtig is er een grote druk geweest om het standaard Nederlands van Nederland in Vlaanderen te volgen. Vanaf de jaren negentig begon de invloed af te nemen. Nu is er meer belangstelling voor lokale varianten van het Nederlands. Bijvoorbeeld organisaties zolas Taaltelefoon en Onze Taal maken onderscheid tussen Nederlands-Nederlands, Belgisch-Nederlands, Surinaams-Nederlands en Antilliaans-Nederlands.
Ooms vindt ook dat de verschillen niet moeten overdreven worden, er zijn toch vooral overeenkomsten. Daarnaast speelt cultuur een belangrijke rol. Soms worden de verschillen veroorzaakt door culturele verschillen/variaties. We moeten ook voorzichtig zijn met valse vrienden zoals bijvoorbeeld ‘middag’.
Ook over de vertaalwereld wordt goed gediscussieerd. Veel bekende boeken zijn in Nederland vertaald in het Nederlands-Nederlands. Dit veroorzaakt een groot probleem voor de Belgische lezers. Daarom lezen ze steeds vaker de originele versie in het Engels. Belgische taalprofessionals worden wel regelmatig met de verschillen geconfronteerd, maar niet zozeer de Nederlands-Nederlandse taalprofessionals. Dit boek is een goede stap in de goede richting.
